. شهرستان خوی یکی از شهرستانهای استان آذربایجان غربی است که با وسعتی بالغ بر ۵۵۴۸ کیلومتر مربع در شمال غربیترین نقطهٔ ایران و آذربایجان و در مرز کشور ترکیه واقع شدهاست و مرکز این شهرستان شهر خوی است که با پهنه ای حدود 30 کیلومتر مربع در شمال استان آذربایجان غربی واقع شده است. خوی در دشتی وسیع و محصور در بین کوههای سر به فلک کشیده واقع شده و به همین جهت نیز به «خوی چوخورو» مشهور گشتهاست. جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ برابر با ۳۵۴۳۰۹ نفر بودهاست که از این تعداد ۲۲۶۷۶۰ نفر آنان در نقاط شهری و ۱۲۷۵۴۹ نفر آنان در نقاط روستایی بودهاند و فاصله آن از تهران ۷۸۰ و از تبریز ۱۶۵ کیلومتر بوده و جاده ترانزیتی ایران- اروپا از ۳۰ کیلومتری آن عبور میکند. درباره تاریخچه این شهرستان باید گفت، هرچند که یافتههای باستانشناسی پیشینه سکونت انسان در دشت خوی را به ده هزار سال قبل میرسانند، اما آثار مکتوبی که در آنها نشانههایی از منطقه یافت شود مربوط به سنگ نوشتهها و گل نوشتههای سومری، آشوری و اورارتویی است. به گمان بسیاری پژوهشگران، منطقه «آراتتا»ی کتیبههای سومری، همان منطقهای است که چندقرن بعد در کتیبههای آشوری با نام «سانگی بوتو» (خوی، مرند و محال گونئی) از آن یاد شدهاست . درباره تاریخچه این شهرستان باید گفت، هرچند که یافتههای باستانشناسی پیشینه سکونت انسان در دشت خوی را به ده هزار سال قبل میرسانند، اما آثار مکتوبی که در آنها نشانههایی از منطقه یافت شود مربوط به سنگ نوشتهها و گل نوشتههای سومری، آشوری و اورارتویی است. به گمان بسیاری پژوهشگران، منطقه «آراتتا»ی کتیبههای سومری، همان منطقهای است که چندقرن بعد در کتیبههای آشوری با نام «سانگی بوتو» (خوی، مرند و محال گونئی) , ...ادامه مطلب
خوی یکی از شش دشت ممنوعه آذربایجان غربی سالیان متمادی با کمبود آب شرب مواجه بوده و امروز نیز این کمبود به مرز بحران رسیده؛ این در حالی است که مصوبه تامین آب شرب این شهرستان از سد آغچای به سرنوشت وعده های بی سرانجام مسئولان گرفتار شده است., ...ادامه مطلب
موقعیت جغرافیاییشهرستان خوی با وسعتی بالغ بر ۵۵۴۸ کیلومتر مربع در شمال غربیترین نقطۀ ایران و آذربایجان و در مرز کشور ترکیه واقع شده است. فاصله آن از تهران ۷۸۰ و از تبریز ۱۶۵ کیلومتر بوده و جاده ترانزیتی ایران- اروپا از ۳۰ کیلومتری آن عبور میکند. شهر خوی در دشتی وسیع و محصور در بین کوههای سر به فلک کشیده واقع شده و به همین جهت نیز به "خوی چوخورو" مشهور گشته است. بلندترین کوه آن "اَورین" (اورین در زبان ترکی به معنی پرهیبت و باعظمت می باشد.) با ارتفاعی بیش از ۳۶۵۰ متر چون مادری سپید قبا شهر را در آغوش کشیده و با رودخانهها و چشمههای جوشانش آب حیات را در رگ های او به جریان انداخته است. "قوتور"، "آغچای" و "قودوقبوغان" از مهم ترین رودخانههای آن هستند که دشت حاصلخیز خوی به برکت پرآبی آنها سالیان سال است با طراوتی دل انگیز عاشقان زیبایی و سر سبزی را چون دلفریبی ماهرو به سوی خود می کشد. آب و هوای آن کوهستانی است و هر ساله زمستانهایی سخت سرد و برفی، بهارانی عطرناک، تابستان هایی ملایم و گاه معطوف به گرمی و پاییزهایی رنگارنگ و هزار رنگ چهرهای چهار فصل به منطقه میبخشند. جمعیت آن نزدیک نیم میلیون نفر است که بیش از ۶۰ درصد آنها در مناطق شهری زندگی می کنند.خوی در پهنه تاریخهرچند که یافتههای باستانشناسی پیشینه سکونت انسان در دشت خوی را به ده هزار سال قبل می رسانند، اما آثار مکتوبی که در آ, ...ادامه مطلب
جغرافياي شهرستان خوی از ديرباز تجليگاه بزرگ مرداني بوده است که هرکدام نمودی از علم، تلاش و اخلاق محسوب ميشدند. خطه اي که در تربيت فرزانگان و شخصيت هاي تأثيرگذار سیاسی و اجتماعی زبانزد خاص و عام بوده است. گاهي به تاريخ سراسر آموزنده شهرستان خوی که می اندازیم حاکي از آن است که شهرستان خوی در ادوار مختلف تاريخ نقشي عزت آفرين در منطقه ايفا نموده است و نام آن همواره تداعي کننده انسانهایي بزرگ بوده است ولی بدبختانه امروزه با گذشت زمان شاهد هستیم که جایگاه بلامنازع خوی در منطقه، درعرصه های مختلف دچار افت و رکود شده است و در عین حال شهر خوی که مرکز شهرستان خوی قلمداد میگردد و از نظر برخورداری از شهرداری و فرمانداری قدمتی قابل توجه را در بین شهرستان های همجوار یدک می کشد و در سطح استان آذربایجان غربی نیز از حیث ذخائر نیروی انسانی شهره خاص و عام شده است، از بدیهی ترین و ابتدایی ترین امکانات شهری محروم مانده است. بی شک رونمایی از شاکله امروز شهرستان خوی و به ویژه شهر خوی معلول دلایل متعددی بوده که آسیب شناسی نشده است. شهری که فاقد هرگونه زیرساخت شهری می باشد و شهرستانی که توسعه آن از پارادایم خاصی تأسی نمی نماید! و هیچ پیشرفتی از نظر عمران و آبادی، چه در مرکز شهر و چه در روستاها و بخش های آن دیده نمی شود. علل پيشرفت يك امت و نشانههاى سقوط, ...ادامه مطلب
1ـمیرزا جلیل محمد قلی زاده (نویسنده نام آشنا و ناشر روزنامه فكاهی ملانصرالدین در ایام مشروطیت) 2ـ فتحعلی خان خویلو (از فرزندان مهاجرین خویی در آذربایجان شمالی و اولین نخست وزیر جمهوری آذربایجان در اوایل قرن 20 میلادی) 3ـ اخی اورن (از بزرگان مكتب اخی لیك (فتوت) در آناتولی در قرن 13 میلادی) 4ـ , ...ادامه مطلب